امروز روز اول ماه رمضان است . عده ای معتقد از دیروز شروع به تبریک گفتن ماه مبارک نموده اند و عده ای هم بی وقفه افراد مسلمان مخصوصا با اعتقاد روزه بگیر را مورد تمسخر خود قرار داده اند و عده روشنفکر که براحتی خوب را از بد تمیز می دهند هم روزه سکوت گرفتند!!
روشنفکرانی که براحتی تشخیص می دهند هر نوع دینی تنها زاییده فکر بشر است و بس. مخصوصا دین اسلام! دینی که به حد کافی سیاست ما را آلوده کرده و باعث عقب ماندگی مان بوده است.
روشنفکرانی که برای روزه بگیران در فصل تابستان آن هم در کشور گرمسیر ایران مطمئنا در خفا دل می سوزانند. آنهایی که به یقین می دانند گرسنگی و تشنگی طولانی مدت برای سلامتی انسان مضر است .
حال چرا با تمام این دانسته ها سکوت را اختیار کردند ؟ چرا تلاش نمی کنند با زبان منطق و بطور صمیمانه ( نه تمسخر و نه توهین ) در روشنگری چنین مسائلی نقشی داشته باشند ؟
آیا اینکه چیزی را به یقین بدانیم که برای هم نوع مان تا به چه حد مضر است، سکوت نشانه احترام است یا خیانت ؟
Geen opmerkingen:
Een reactie posten