بر همگان آشکار است که در این دنیای کثیف (!) هیچ کس دلش برای دیگری نسوخته و همه به فکر منافع خود هستند و سازمانهای حقوق بشر تنها جز دکور کشورهای پیشرفته بوده است .
سوری ها چندین ماه است که شجاعانه و متحد به مبارزه پرداختند وبا اینکه تابحال حدود ده هزار کشته داده اند باز از پا ننشسته و با انگیزه تمام به کارشان ادامه داده تا به هدفشان برسند .
حتی امروز شورای ملی سوریه دخالت نظامی در برخورد با رژیم دمشق را خواستار شد.
در کشور سوریه روزانه پنجاه نفر را به قتل میرسانند ولی در دنیا آنچنان باز تابی نداشته و هنوز اقدامی صورت نگرفته ! ( هر چند امروز دنیا با شنیدن کشته شدن چند خبر نگار خارجی در سوریه شوکه شد !)
ما ایرانی ها برای مسائلی که در کهریزک اتفاق افتاده بود با هزار آب و تاب خبر را در رسانه ها ی سراسر جهان منعکس کردیم که شاید تصمیمی گرفته شود ولی شاهد بودیم که تنها مساله انرژی اتمی برای دنیا مهم تر بود!
حال به جای یک شورا، چهل تا شورای نا هماهنگی داریم به طوری که در زمان مبارزاتمان عده ای میگفتند در خیابانها بمانید و به مبارزه ادامه دهید و عده ای هم میگفتند حاضر به پرداختن هزینه نیستیم !
در فراخوان ها عده ای خواستار شلوغ کردن بودند و عده ای خواستار سکوت !
در سوریه مبارزین، یک دشمن ( رژیم اسد ) دارند و ما هزار دشمن ! ( تمام گروه های مخالف را دشمن خود فرض میکنیم )
در سوریه همه مبارزین روشنفکر علیه رژیم مطلب مینویسند ولی روشنفکران ما علیه هم !
در نهایت شورای هماهنگی سوریه به این نتیجه رسید که باید دخالت نظامی صورت گیرد ولی در ایران شورای هماهنگی در خواب هم تصور دخالت نظامی را نمیکند .
حال باید ماند و دید کدامین شورای هماهنگی موفق تر خواهند بود ؟
Geen opmerkingen:
Een reactie posten