ایرانیان : داخل نشین و خارج نشین !

 

در بسیاری از بحث ها عده ای از داخل ایران تا با عقیده ای از ایرانیان مقیم خارج از کشور موافق نباشند، بی درنگ  انگ "خارج نشین" رابه کار برده و بر این باور هستند که بهتر است ایرانیان مهاجر سکوت کرده و دنباله رو ایرانیان داخل ایران باشند.

شاید این واکنش، یکی از ترفند های خود رژیم باشد ولی باید باور داشت که هیچ تفاوتی بین خارج نشین یا داخل نشینان نیست. در هر دو گروه همه نوع انسان با هر گونه شیوه نگرش می شود یافت.

در داخل عده بسیار کمی که شاید بتوان گفت کمتر از %۵ از جامعه حاضر هستند برای رسیدن به آرمانهایشان بها بدهند.
در مواردی بها دادن برای آرمان ها در داخل برابر با از دست دادن امنیت فردی است. (مرگ ، زندان ، شکنجه و ...)
در خارج از کشور هم متاسفانه با بودن آزادی کامل، باز بیش از %۵ حاضر به فعالیت سیاسی نیستند. اکثرا منافع شخصی را در نظر گرفته و به فکر تعطیلات خود در ایران هستند .

به عنوان یک ایرانی مهاجر، دوست دارم نکته ای را با هم میهنان خود در داخل در میان بگذارم : آن گروه از ایرانیانی که برای ادامه فعالیت از ایران خارج شده اند، می توانستند براحتی به زندگی راحت خود بپردازند ولی وجدانشان چنین اجازه ای را نداده که بی تفاوت، شرایط بحرانی موجود در ایران را نادیده بگیرند .

عده ای هم بخاطر فعالیت مجبور به فرار شده و در خارج از کشور بخاطر فعالیت به شیوه های مختلف توسط عوامل رژیم تهدید و اذیت می شوند.
در همین عده کم فعال سیاسی در داخل و چه در خارج از کشور انواع گرایش ها ی گوناگون ( چپ ، راست ، مذهبی ، غیر مذهبی و ... ) وجود دارند که به باور من همه بخاطر فعالیت ها ... قابل ستایش هستند.

از سوی دیگر رسانه های ایرانی در این سالها با تمام کاستی ها در خارج از کشور نقش بسزایی در خبر رسانی داشته اند  و همین گروه فعال از ایرانیان مهاجر همیشه صدای داخل نشینان و پشتیبانانشان بوده اند.

کمااینکه در جنبش های اخیر در کشور های عربی، اوپزیسیون خارج از کشور نقش موثری در باز تاباندن مواضع مردم خود داشته اند.