یکی از بزرگترین معضلات جامعه سیاسی ما این بوده که هنوز بسیاری از افراد فرق "من و ما" را بدرستی درک نکرده اند. اکثر فعالین سیاسی از واژه "ما" به جای "من" استفاده نموده اند!
همین امر تا امروز به اختلافات دامن زده و با چنین اندیشه ای همیشه سعی شده "من" جای "ما" تصمیم بگیرد. تقریبا بیشتر فعالین سیاسی براین باور بوده اند که اکثریت آنطور می اندیشند که آنها می اندیشند! بنابراین تصمیم خود را تصمیم ملت و در واقع خود را با شعور تر و همینطور فهیم تر از دیگران می دانند.
بارها مشاهده شده که شخصی پیغامی را از طرف کل ملت ایران منتشر کرده و اگر گله ای شود بصراحت بیان می کند که شما در جریان نیستید و کل ملت خواستار ... هستند ! جالب اینجاست که چنین امری از طرف بسیاری از صاحبان رسانه ها و حتی افراد شناخته شده سیاسی هم مشاهده می شود.
بسیاری از افراد مهم بی شک طرفدارانی دارند که شاید روزانه بیش از هزار پیغام از سوی هواداران خود دریافت کرده و مورد تعریف و تمجید قرار بگیرند، اما باز این دلیل نمی شود که چنین بیاندیشند که کل ملت هم نگرش شان باشند.
چنین افرادی به واژه همه پرسی ، نظر سنجی یا رفراندوم آلرژی دارند. در اینجا اگر سوال شود چرا شمایی که علم بر یقین دارید اکثریت همتفکر شما هستند، باز از همه پرسی می هراسید؟ معمولا در جواب طفره می روند.
در واقع می توان نتیجه گرفت که اکثریت جامعه سیاسی ما در دنیای بسته خود سیر می کنند.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten