فکر نکن دخترم ... بلاخره ما هم آدم میشیم . تنگ نظری ها را کنار می گذاریم . قول میدیم با هم دوست باشیم . منافع جمعی را به منافع فردی ترجیح بدیم . نه در حرف و شعار بلکه در عمل به فکر ایران و ایرانی میشیم . اصلا قول میدیم جهان اولی بشیم و همه و همه و همه یک شورای ملی داشته باشیم و دست به دست هم میدیم و ایران را آزاد و آباد میکنیم و کاری میکنیم از ته دل بخندی تاهمیشه لبخند رو لباتون باشه... فقط کمی صبر داشته باش دخترم ....
اندکی صبر سحر نزدیک است.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten