دنیای غریبی است آقا ... دراین مملكت عده ای 3000 میلیارد اختلاس می كنند و كمی آنطرف تر «رضا» در عنفوان جوانی بخاطر بی پولی از درد به خود می پیچد.
آقای رئیس جمهور درابتدای مهرماه از دانش آموزان پرسیده : اگر بجای رئیس جمهور بودید چه می كردید؟ .... و دختر رضا درجواب این پرسش نوشته است : اگر بجای آقای رئیس جمهور بودم ، اولین كارم این بود كه دست و پای پدرم را به او پس می دادم.!!
دخترك امروز از من پرسید :یعنی نامه ام رامی خواند؟! ... و من نتوانستم جوابش را بدهم.
رضا 39 سال سن دارد. دو سال قبل براثر سانحه برق گرفتگی (11000 ولت) به فلاكتی گرفتار آمد كه در عكس می بینید ... شركتی كه رضا در استخدامش بوده توانسته خود رااز پرداخت خسارت به او رها سازد... آنها راههایی را بلد بوده اند كه (رضا) هنوز هم به درك آن نرسیده ... است.
در این دو سال چه برخانواده رضا رفت ؟... وقتی كه 11 عمل جراحی را شاهد بودند ... بخدا سوختند. همه شان سوختند ..... مثل رضا
پدرش كه كارگر بازنشسته راه آهن است تنها مایملك اش از این دنیا كه در یك خانه دو اطاقه خلاصه شده بود را فروخت و خرج فرزندش كرد و خودش به فلاكتی باور نكردنی به اجاره نشینی در دورترین نقطه شهر رفت.
پیرمرد ، حالا مجبور است درخیابان های شاهین شهر و با اتومبیلی كه همشهریان از سر دلسوزی دراختیارش می گذارند بدنبال مسافر بدود بلكه از پس مخارج درمان دردهای فرزندش كه زیرگوشش ناله های جگرخراش می كند برآید ... اما نمی آید.
كلیه های (رضا) دارد عفونت می كند. عروق اش تاب گردش خون از دست می دهند. استخوانهایش مرتب رشد می كنند واز زیر پوست بیرون می زنند...
آنوقت وقتی در روزنامه می خوانم كه دراین مملكت افرادی 3000 میلیارد تومان اختلاس می كنند آنهم درحالیكه (رضا) پول خرید 4 دانه كپسول ضد چرك را ندارد ، جان به سر می شوم.
باری ... دولت فخیمه در ارتفاعات و قلل گام می زند و از مدیریت جهان سخن می گوید اما (رضا) در پست ترین نقطه عمیق زندگی ، پایی ندارد تازندگی ساده خود را گام بزند و زندگی محقرش رامدیریت كند.
آقا ... كجا داریم می رویم ؟
دانشكده توانبخشی تهران برای پروتز دست و پای رضا فاكتور صد میلیونی صادر كرده و مدیر بهزیستی قول داده اگر مسئولان بالاتر قبول كنند 2 میلیون تومان آنهم پس از طی مراحل قانونی و بلند و كوتاه شدن آدمی مثل رضا كه پا ندارد (شاید) به او كمك نماید.
بسیار خوب ، این از كرامت دولت كریمه ، دولتی كه می گویند رئیس جمهور محترمش برای رفاه مردم شبها خواب ندارد. به آمریكا می رود تا حقوق امثال رضا را از شكم استكبار جهانی استیفاء نماید... اما می پرسم ما – مردم – در كجای این قصه قرار داریم؟ مایی كه مسلمانیم و درد و رنج آدمیان را باعینك نوعدوستی قواره می كنیم.
با شما هستم : حاج آقا... حاج خانم ... آیا می توانید یك گل لبخند به دختر بچه ای كه پدرش دست و پا ندارد هدیه كنید؟
رضا می گوید : بنویس من از كسی پول نمی خواهم... اگر كسی قصد كمك دارد هزینه پروتز دست وپایم را بپردازد تا وقتی دخترم در عالم بچگی می پرسد : پس كی دست و پایت برمی گردند تا مرا مثل بچه های دیگر به پارك ببری؟... جوابی داشته باشم.
این روزها ، رضا ، در آغوش كشیدن فرزندش را یك (رویا) می داند. بیائید به رویای ساده (رضا) جامه عمل بپوشانیم.
به قدر مسلمانی خود...
شماره تماس جهت دریافت اطلاعات بیشتر : 09135500969
آقای رئیس جمهور درابتدای مهرماه از دانش آموزان پرسیده : اگر بجای رئیس جمهور بودید چه می كردید؟ .... و دختر رضا درجواب این پرسش نوشته است : اگر بجای آقای رئیس جمهور بودم ، اولین كارم این بود كه دست و پای پدرم را به او پس می دادم.!!
دخترك امروز از من پرسید :یعنی نامه ام رامی خواند؟! ... و من نتوانستم جوابش را بدهم.
رضا 39 سال سن دارد. دو سال قبل براثر سانحه برق گرفتگی (11000 ولت) به فلاكتی گرفتار آمد كه در عكس می بینید ... شركتی كه رضا در استخدامش بوده توانسته خود رااز پرداخت خسارت به او رها سازد... آنها راههایی را بلد بوده اند كه (رضا) هنوز هم به درك آن نرسیده ... است.
در این دو سال چه برخانواده رضا رفت ؟... وقتی كه 11 عمل جراحی را شاهد بودند ... بخدا سوختند. همه شان سوختند ..... مثل رضا
پدرش كه كارگر بازنشسته راه آهن است تنها مایملك اش از این دنیا كه در یك خانه دو اطاقه خلاصه شده بود را فروخت و خرج فرزندش كرد و خودش به فلاكتی باور نكردنی به اجاره نشینی در دورترین نقطه شهر رفت.
پیرمرد ، حالا مجبور است درخیابان های شاهین شهر و با اتومبیلی كه همشهریان از سر دلسوزی دراختیارش می گذارند بدنبال مسافر بدود بلكه از پس مخارج درمان دردهای فرزندش كه زیرگوشش ناله های جگرخراش می كند برآید ... اما نمی آید.
كلیه های (رضا) دارد عفونت می كند. عروق اش تاب گردش خون از دست می دهند. استخوانهایش مرتب رشد می كنند واز زیر پوست بیرون می زنند...
آنوقت وقتی در روزنامه می خوانم كه دراین مملكت افرادی 3000 میلیارد تومان اختلاس می كنند آنهم درحالیكه (رضا) پول خرید 4 دانه كپسول ضد چرك را ندارد ، جان به سر می شوم.
باری ... دولت فخیمه در ارتفاعات و قلل گام می زند و از مدیریت جهان سخن می گوید اما (رضا) در پست ترین نقطه عمیق زندگی ، پایی ندارد تازندگی ساده خود را گام بزند و زندگی محقرش رامدیریت كند.
آقا ... كجا داریم می رویم ؟
دانشكده توانبخشی تهران برای پروتز دست و پای رضا فاكتور صد میلیونی صادر كرده و مدیر بهزیستی قول داده اگر مسئولان بالاتر قبول كنند 2 میلیون تومان آنهم پس از طی مراحل قانونی و بلند و كوتاه شدن آدمی مثل رضا كه پا ندارد (شاید) به او كمك نماید.
بسیار خوب ، این از كرامت دولت كریمه ، دولتی كه می گویند رئیس جمهور محترمش برای رفاه مردم شبها خواب ندارد. به آمریكا می رود تا حقوق امثال رضا را از شكم استكبار جهانی استیفاء نماید... اما می پرسم ما – مردم – در كجای این قصه قرار داریم؟ مایی كه مسلمانیم و درد و رنج آدمیان را باعینك نوعدوستی قواره می كنیم.
با شما هستم : حاج آقا... حاج خانم ... آیا می توانید یك گل لبخند به دختر بچه ای كه پدرش دست و پا ندارد هدیه كنید؟
رضا می گوید : بنویس من از كسی پول نمی خواهم... اگر كسی قصد كمك دارد هزینه پروتز دست وپایم را بپردازد تا وقتی دخترم در عالم بچگی می پرسد : پس كی دست و پایت برمی گردند تا مرا مثل بچه های دیگر به پارك ببری؟... جوابی داشته باشم.
این روزها ، رضا ، در آغوش كشیدن فرزندش را یك (رویا) می داند. بیائید به رویای ساده (رضا) جامه عمل بپوشانیم.
به قدر مسلمانی خود...
شماره تماس جهت دریافت اطلاعات بیشتر : 09135500969
سلام
BeantwoordenVerwijderenنمیدانم این چه دنیایی است که انسانها برای خود ساخته اند یک اقلیت در اسایش و یک اکثریک از روز تولد تل لحظه مرگ در رنج و عذاب.
چرا ما با قوانین ناقص بشری باید سعی کنیم نعمتهایی که خدا به همه ما عطا کرده را انحصار بندی کنیم . مگر خدا وقتی کسی را میافرند با حساب بانکیش می افریند یا با شناسنامه از قبل تعین شده در کجای این دنیا خداوند مرز قرار داده که ما ان را مرز بدی (محدوده بندی) میکنیم تا یک عده با به دنیا امدن در محدوده انسان ساخته سومالی مجبور باشند از فرت گرسنکی جان بدهند و یک عده با به دنیا امدن در محدوده اوپا و امریکا از بسیاری از نعمات برخوردار شوند.
واقعا تا کی انسان میخواهد تمام ارزش و منابع را در یک برگ کاغذ خلاصه کند و بعد هم 95 % ان را در انحصار یک عده قرار دهد .
مگر خدا وقتی دنیا را افرید قباله به نام کسی یا گروهی زد که امروز ما متر به متر ان را قباله بندی کردیم تا یک عده از فرط بی سرپناهی و اوارگی دق کنند و بمیرند و یک عده حساب هکتارها از دستشان در رفته باشد .
واقعا تا کی اندیشمندان ما میخواهند فقط در چهار چوب محدودیتهای خود نگاشته انسانی پژوهش کنند .ایا وقت ان نیست که از این قراردادهای فلاکت بار که توسط عقل ناقص انسانی ساخته و پرداخته شده برون بیاییم .
به نظر من عامل تمام بدبختی که امروز اکثریت نسل انسانها را فرا گرفته بی دالتی و تبعیض است که انسانها خود با تنظیم قرادهای روزمره زندگی به وجود اورده اند .
امروز انسا بیش از هر پیز به یک ایدواولوزی نو برای زدودن این بندها و ازاد کردن انسان از قید سیستم های ناکار امد امروزیست .